Ηλεκτρονικό έγκλημα, Πορνογραφία Ανηλίκων και Διώξεις

Τελευταία, με τη διαδικασία του αυτοφώρου,
η παραπάνω υπηρεσία συνέλαβε δέκα πέντε μέλη τέτοιας φανταστικής “οργάνωσης”, μεταξύ των οποίων και έναν ιερέα. Αυτή η είδηση μεταδόθηκε από το κρατικό κανάλι ΕΤ3 σαν μια από τις πιο σπουδαίες ειδήσεις. Η δε ανακοίνωση της σύλληψης ιερέα έδωσε μεγάλη αξία στην είδηση για να μην περάσει στα ψιλά και ασήμαντα. Ίσως ν’ αποτελέσει θέμα συζήτησης με προσκεκλημένους τους γνωστούς επιφανείς και αγαπημένους των ΜΜΕ.

Η δημοσιογράφος, στο τέλος της είδησης, πρόσθεσε με πικρό χαμόγελο: “Θα ήθελα να ξέρω αν οι ποινές είναι τόσο σκληρές όσο θα έπρεπε”.

Δηλαδή, με την ανακοίνωση της εξάρθρωσης μιας “εγκληματικής οργάνωσης”, σύμφωνα με τη δήλωση, η παρουσιάστρια δίκασε, καταδίκασε και ζήτησε την επιβολή ποινής, που, κατά τη γνώμη της, ελπίζει να είναι “σκληρή όσο θα έπρεπε”.

Ίσως, όπως εισηγούνται κάποιοι ανθρωποφάγοι, θα έπρεπε ειδικά στις περιπτώσεις παιδικής πορνογραφίας να επιβάλλεται η θανατική ποινή και αυτή, κατ’ εξαίρεση, να εκτελείται. Κι’ όταν θ’ αποδεικνύεται η αθωότητα του δολοφονηθέντος – εκτελεσθέντος, δεν πειράζει, αρκεί που καταπολεμήθηκε αυτό το είδος της απεχθούς εγκληματικότητας, με τη θυσία και κάποιου αθώου, που φταίει μάλλον ο ίδιος. Ας πρόσεχε… Η εμπειρία κάποιων πολιτειών των ΗΠΑ στις οποίες ισχύει ηδολοφονία του καταδικασμένου σαν “ποινή” τείνει να βρει μιμητές και στη χώρα μας με αφορμή – πρόσχημα την καταπολέμηση αυτού του είδους της εγκληματικότητας.

Στο πλαίσιο της δημοσιογραφικής παρουσίασης της είδησης εμφανίσθηκε (σε μια από τις πολυάριθμες εμφανίσεις) ένας δύσμορφος, αξύριστος και ευτραφής αστυνομικός και ανακοίνωσε ότι στη χώρα μας, ευτυχώς, δεν παράγεται υλικό παιδικής πορνογραφίας. Όμως, τέτοιο υλικό, από άλλες χώρες,διακινείται από έλληνες δράστες.

Ο τηλεθεατής σχηματίζει την άποψη πως οι συλληφθέντες, μεταξύ των οποίων και ο ιερέας, αγόραζαν υλικό παιδικής πορνογραφίας και, στη συνέχεια, το μεταπωλούσαν με κέρδος, διαπράττοντας αυτό το έγκλημα είτε λόγω διαστροφής, είτε, στην προκειμένη περίπτωση της εγκληματικής οργάνωσης, για να κερδοσκοπήσουν. Οπότε πρέπει η ποινή τους να είναι, σύμφωνα με την παρουσιάστρια, σκληρήόσο πρέπει…

Για την εξάρθρωση της παραπάνω “οργάνωσης”, απαιτήθηκε παρακολούθηση από την υπηρεσία δίωξης ηλεκτρονικού εγκλήματος δέκα πέντε -15- ημερών. Αυτό ανακοίνωσε ο αστυνομικός, με βλοσυρό και πομπώδες ύφος.

Τις επιτυχίες της ΕΛΑΣ σε αυτόν τον τομέα εγκληματικότητας επιβεβαίωσε και κάποιος ανώτατος αστυνομικός, με θηριώδη μύστακα και εμφάνιση Βελιγκέκα, δηλώνοντας επιπρόσθετα πως η κρατική υπηρεσία καταπολέμησης του ηλεκτρονικού εγκλήματος απέτρεψε αρκετές αυτοκτονίες νεαρών χρηστών του διαδικτύου (internet).

Θα ήταν εύκολο και θα συγκέντρωνε πολλών επαίνους, αν η είδηση αυτή χαρακτηριζόταν με ικανοποίηση σαν ένα σημαντικό επίτευγμα της αποδυναμωμένης αστυνομίας που, μετά τη μετατροπή της σε ΕΛΑΣ, δεν φαίνεται να βελτίωσε την απόδοσή της και να αναβαθμίστηκε.

Όμως, όπως έδειξε η εμπειρία αρκετών ετών, η υπηρεσία καταπολέμησης ηλεκτρονικού εγκλήματος, προσπαθώντας να επιδείξει σημαντικό έργο, έχει εξαπολύσει αδυσώπητο πόλεμο κατά πάντων και πασών.

Αποτέλεσμα αυτού του ολοκληρωτικού πολέμου, χωρίς κανέναν αντίπαλο (εξ αιτίας της ευαισθησίας του θέματος που δημιουργεί ακαριαία αντίδραση σε όλους), είναι η καταδίωξη και η εν συνεχεία σκληρή καταδίκη δικαίων και αδίκων. Έτσι, όπως συμβαίνει με τη δίωξη της διακίνησης των ναρκωτικών, που η χώρα μας παρουσιάζει συγκριτικά τους περισσότερους καταδικασμένους σαν εμπόρους ναρκωτικών (άρρωστους, νεαρούς, ξένους και αδύνατους, με προκλητική εξαίρεση των δυνατών, επιφανών και πολιτικά καλυμμένων δραστών που έχουν ισόβια ασυλία), καταδιώκονται, παραπέμπονται σε δίκη και καταδικάζονται όσοι ατυχείς κριθούν από τον προαναφερόμενο και την υπηρεσία του σαν αναμεμειγμένοι σε διακίνηση τέτοιου υλικού.

Από τη στιγμή αυτή αρχίζει η περιπέτεια του ύποπτου για διακίνηση (εφ’ όσον παραγωγή κατά τον εκπρόσωπο της αστυνομίας δεν γίνεται στη χώρα μας) παιδικής πορνογραφίας. Αμέσως διαπομπεύεται. Προφυλακίζεται, με τη διόγκωση των κατηγοριών σε βαθμό απίστευτο, και, εν τέλει, παραπέμπεται σε δίκη σε πρώτο βαθμό στο τοπικά αρμόδιο τριμελές εφετείο κακουργημάτων.

Εκεί ματαίως επιχειρεί ν’ αποδείξει την αθωότητά του, αν και, κατά κανόνα, η ενοχή του δεν αποδεικνύεται. Και, σε αντίθεση με τον νόμο, σε πολλές περιπτώσεις (δεν διατίθεται επί του παρόντος στατιστική), καλείται ο κατηγορούμενος ν’ αποδείξει ο ίδιος την αθωότητά του. Άσχετα αν ο κατηγορούμενος δεν έχει την υποχρέωση (το βάρος) ν’ αποδεικνύει πως δεν φταίει, επειδή ο εισαγγελέας (η κατηγορούσα αρχή) έχει αποκλειστικά την υποχρέωση ν’ αποδείξει την ενοχή του.

Το πρωτοβάθμιο εφετείο κακουργημάτων, που συνήθως αποτελείται από γυναίκες, ευαίσθητες σε θέματα κακοποίησης ανήλικων και, ειδικά, μικρών παιδιών και βρεφών, καταδικάζει τον κατηγορούμενο, ο οποίος είτε εγκλείεται στη φυλακή, είτε, με την άσκηση έφεσης, αποφεύγει τη φυλάκιση και αναμένει να κριθεί από το δευτεροβάθμιο πενταμελές εφετείο κακουργημάτων.

Με την εμπλοκή του σε δίωξη ο κατηγορούμενος γι’ αυτό το έγκλημα εξοντώνεται. Ο διασυρμός του γίνεται ανεξίτηλος. Κλονίζεται η οικογενειακή και κοινωνική του θέση, διαλύεται η επαγγελματική του υπόσταση, κονιορτοποιείται η ηθική προσωπικότητά του και, στο τέλος, χάνει την ψυχική του ισορροπία και μετατρέπεται σε ανίατα ψυχοπαθολογικά μαστιζόμενο άτομο.

Αυτά υφίσταται τόσο ο ένοχος (δικαίως) όσο και ο χωρίς ευθύνη του καταδιωχθείς (αδίκως). Περί σωφρονισμού δεν μπορεί να γίνει λόγος…

Λόγω αυτών των συντριπτικών για τον ενοχοποιούμενο πολίτη και μη αναστρέψιμων βλαβών που θίγουν καίρια τον πυρήνα της προσωπικότητας και της κοινωνικής του υπόστασης, έχει την υποχρέωση η παραπάνω υπηρεσία της ΕΛΑΣ, αφήνοντας κατά μέρος τις θριαμβολογίες, την άγρα επαίνων, διθυραμβικών σχολίων και τις τηλεοπτικές εμφανίσεις, ν’ αποφεύγει τις υπερβολές.

Οφείλουν τα στελέχη της να καταδιώκουν τους πραγματικά ένοχους και όχι όλους εκείνους των οποίων οι προσωπικοί υπολογιστές έτυχε να συνδεθούν, μέσω του διαδικτύου, με τόπους (και sites) πορνογραφίας ανηλίκων. Η σύνδεση αυτή μπορεί να έγινε από τύχη, από αβλεψία ή από περιέργεια, που δεν προσδίδουν στον ιδιοκτήτη του υπολογιστή την ιδιότητα του εγκληματία όπως γίνεται τα τελευταία χρόνια ακρίτως (άλλος χαρακτηρισμός δεν δίνεται για να μην οξυνθεί ο λόγος, ενώ θα έπρεπε).

Κατά τον Δεκέμβριο του 2008, για ν’ αποδείξει η χώρα μας πως σέβεται τις διεθνείς υποχρεώσεις της και επιδεικνύει μηδενική ανοχή (zerotolerance) στην πορνογραφία ανηλίκων, έκανε αυστηρότερη τη νομοθεσία καταπολέμησης της παιδικής πορνογραφίας. Τώρα, διώκεται ακόμα και η απλή κατοχήυλικού παιδικής πορνογραφίας και οι ποινές μεγιστοποιούνται, εάν η κατοχή τέτοιου υλικού γίνεται με ηλεκτρονικό υπολογιστή.

Ο έλληνας νομοθέτης έκρινε, με τον σοφό τρόπο που παράγει κατ’ έτος χιλιάδες νόμων, όχι μόνο φορολογικών αλλά και με φωτογραφικές διατάξεις, πως η χρησιμοποίηση υπολογιστή από τον δράστη συνεπάγεται σοβαρότερη προσβολή του προστατευόμενου έννομου αγαθού (που είναι είτε η αγνότητα της παιδικής ηλικίας, η ίδια η ανηλικότητα, είτε ό τι κατέβη στη σοφή κεφαλή των διενεργούντων τις αντιγραφές των ξένων προτύπων, νόμων και επιστημονικών συγγραμμάτων, ντόπιων καθηγητών, επιστημόνων και των άλλων προνομιούχων που διαπρέπουν κοινωνικά και οικονομικά).

Συνεπώς, όποιος τυχόν δέχθηκε στον υπολογιστή (pc) του τέτοιο υλικό, υπάρχει άμεσος κίνδυνος να κατηγορηθεί οπωσδήποτε ως μέλος διεθνούς κυκλώματος ή σπείρας ή εγκληματικής οργάνωσης και να υποστεί “των παθών του τον τάραχο”. Δεν πρόκειται στο εξής να γίνει η ζωή του όπως ήταν παλιά. Θ’ αποκτήσει από τώρα την πρόγευση της κολάσεως, όπως περιγράφεται στα αγιολόγια, στονΣυναξαριστή και στα άλλα ιερά βιβλία.

Δεν έχει σημασία αν κάποιος ατυχής έχει την ιδιότητα του γιατρού, του ιερέα, του εκπαιδευτικού, του δικηγόρου, του πανεπιστημιακού, του ογδοντάχρονου ή οποιαδήποτε άλλη. Εάν πέσει στα απλωμένα δίκτυα της παραπάνω υπηρεσίας έχει ήδη εκτελεστεί, ηθικά οπωσδήποτε, κοινωνικά οπωσδήποτε, σαν προσωπικότητα οπωσδήποτε και σαν πολίτης χωρίς αμφιβολία.

Με το κύμα αυτό των γενικευμένων ηλεκτρονικών καταδιώξεων (α΄) εμφανίζεται η χώρα μας σαν χώρα στην οποία θριαμβεύει η παιδική πορνογραφία, σαν άκρως διεφθαρμένη και ανίατα ανήθικη, αποτελούμενη από μεγάλο ποσοστό παιδόφιλων, ανήθικων και διεστραμμένων, (β΄) απλώνεταιτσουνάμι τρομοκρατίας στους χρήστες του διαδικτύου που δεν ξέρουν από πού, από τι και από ποιους να προφυλαχτούν, (γ΄) ξεφεύγουν οι πραγματικά διεστραμμένοι, οι ανήθικοι, οι αληθινά παιδόφιλοι και οι εκ πεποιθήσεως εγκληματίες, καθώς αναμειγνύονται με το πλήθος των άδικα θεωρηθέντων σαν ύποπτων, των κατηγορούμενων, των υπόδικων και των καταδικασμένων. Έτσι, (δ΄) δεν επέρχεται σωφρονισμός, ούτε συναισθάνονται οι αληθινοί παραβάτες του νόμου την εγκληματική και ανήθικη πράξη τους. Οι μεν αθώοι που άδικα καταδιώκονται κατακρίνουν το σύστημα που παράγει ενόχους, οι δε ένοχοι χαίρονται επειδή συντροφεύονται από το μέγα πλήθος των άλλων που δεν έχουν ανάμειξη σε τέτοιες πράξεις (ούτε κατά διάνοια).

Τελικά, η πολιτεία αστοχεί. Αντί για όφελος, προκύπτει μέγιστη ζημιά εξ αιτίας της παραπληροφόρησης, μέσω των ΜΜΕ, που ζητούν “σκληρές” τιμωρίες πιστεύοντας πως αντιμετωπίζεται με επιτυχία ένα ζήτημα πρακτικά ασήμαντο στη χώρα μας, που εξακολουθεί, παρά τις ταλαιπωρίες των πολιτών, τις επιθέσεις κατά του λαού και τη μεγάλη οικονομική “κρίση”, να κατοικείται από έντιμους και ηθικούς που προστατεύουν αποτελεσματικά την ανηλικότητα, αποδοκιμάζοντας την ανύπαρκτη στη χώρα μας παιδική πορνογραφία.

Ε. Παπαδάκης