ΣτΕ: Νόμιμη η κατάσχεση τραπεζικών λογαριασμών για μη απόδοση ΦΠΑ

Νόμιμη κρίθηκε η κατάσχεση τραπεζικών λογαριασμών και άλλων κινητών περιουσιακών στοιχείων σε περίπτωση μη απόδοσης ΦΠΑ με την υπ αριθ. 2297/2015 απόφαση του Β΄ Τμήματος του Συμβουλίου της Επικρατείας.  Το ΣτΕ εξέτασε την υπόθεση εταιρείας πώλησης κοσμημάτων και ωρολογίων, όπου σε φορολογικό έλεγχο που έγινε διαπιστώθηκε ότι κατά διετία 1999 -2001 δεν αποδόθηκε ΦΠΑ ύψους 407.579 ευρώ. Ειδικότερα, η εταιρεία «εξέδωσε εικονικές αποδείξεις λιανικής πωλήσεως και εικονικά πιστωτικά τιμολόγια

επιστροφής ΦΠΑ, που καταχωρίσθηκαν στα τηρούμενα βιβλία της (Γ’ κατηγορίας του ΚΒΣ) και στους λογαριασμούς των εισροών και, ακολούθως, συμψηφίσθηκαν με το φόρο των εκροών, τα τιμολόγια δε αυτά δεν αναγνωρίσθηκαν από τον έλεγχο». Κατόπιν αυτού βεβαιώθηκε η παράβαση της μη απόδοσης ΦΠΑ και επιβλήθηκαν τόσο στην εταιρεία όσο και στον πρόεδρο και διευθύνοντα σύμβουλό της, απαγορευτικά μέτρα, μεταξύ των άλλων, της συντηρητικής κατάσχεσης όλης της κινητής περιουσίας (τραπεζικών λογαριασμών, κλπ.). Οι τελευταίοι προσέφυγαν στα Διοικητικά Δικαστήρια και στη συνέχεια άσκησαν στο ΣτΕ αναίρεση.

Η εταιρεία υποστήριξε ότι είναι αντισυνταγματική η κατάσχεση της κινητής περιουσίας και ότι δεν μπορεί ο πρόεδρος της εταιρείας να καταβάλει την μηνιαία διατροφή στα παιδιά του, ενώ παράλληλα αποκλείεται από τραπεζικές συναλλαγές, κλπ. Παράλληλα, επισημάνθηκε ότι τα περιουσιακά στοιχεία που έχει η εταιρεία και ο πρόεδρος της διασφαλίζουν πλήρως το συμφέρον του δημοσίου, ενώ τα επίμαχα απαγορευτικά μέτρα που επιβλήθηκαν (δέσμευση του 50% των χρηματικών διαθεσίμων, κλπ.) λειτουργούν συνθλιπτικά για την ρευστότητα και την φήμη της εταιρείας. Εξάλλου, ανέφερε η εταιρεία, ότι από ποινικής σκοπιάς είχε απαλλαγεί για τις αποδιδόμενες σε βάρος της εταιρείας πράξεις.

Τα Διοικητικά Δικαστήρια έκριναν ότι τα απαγορευτικά μέτρα που επιβλήθηκαν «δεν είναι δυσανάλογα προς τον συνιστάμενο στη διατήρηση των περιουσιακών στοιχείων του παραβάτη σκοπό τους, δεδομένου και του πρόσκαιρου των εν λόγω μέτρων» και ότι είναι νόμιμη η επιβολή των απαγορευτικών αυτών μέτρων, καθώς συντρέχουν οι προϋποθέσεις επιβολής τους.

Στην υπ’ αρίθ. 2297/2015 απόφαση του Β΄ Τμήματος του Συμβουλίου της Επικρατείας αναφέρεται ότι δεν ασκεί επιρροή το γεγονός ότι υπάρχει αθωωτική απόφαση για το ποινικό σκέλος της υπόθεσης, καθώς οι σύμβουλοι Επικρατείας δεν έχουν αρμοδιότητα να διερευνήσουν ζητήματα σχετικά με την τέλεση ή μη των παραβάσεων, μεταξύ των οποίων περιλαμβάνεται και τυχόν αθώωση του φερομένου ως παραβάτη από τα ποινικά δικαστήρια, αλλά εξετάζει μόνον εάν, για τις παραβάσεις που αναφέρονται στην ειδική έκθεση ελέγχου, συντρέχουν οι νόμιμες προϋποθέσεις για την επιβολή των σχετικών περιορισμών. (taxheaven.gr)